Vanuit de woonkamer heb ik uitzicht op een ander gebouw, waar ik al maanden de twee katten van de buren observeer (we hebben ze señor Bigotes en señora Bigotes genoemd). Sinds gisteren is er een nieuwe (en waarschijnlijk tijdelijke) bewoner: een golden retriever die, net als de katten, graag zijn hoofd uit het raam steekt. We hebben hem al zo’n drie keer zien wiebelen en hopen dat hij snel en veilig weer terug mag naar zijn eigenaars. Genoeg gekletst over buurdieren – laten we doorgaan naar het weekdagboekje. Het was een warme en zonnige week vol lekker eten (de eerste aardbeien van het seizoen!), maar ook de week van mijn Spaans B1-examen. Lees verder »

Waar ik meestal met een kop thee naast me mijn weekdagboekje typ, is dat vandaag een glas water met een schijfje bevroren citroen (later meer over de citroen in kwestie). Het raam staat wagenwijd open en een zacht briesje blaast de 27 graden van buiten naar binnen. Je zou zeggen dat dat veel te heet is, maar in de lente voelt dat gek genoeg nog heerlijk aan. Je leest verder over een gemixte week: van bleh tot gezellig en van lange wandelingen tot studeren voor mijn Spaanse examens. Lees verder »

Gek genoeg voelt afgelopen maandag als een eeuwigheid geleden (terwijl het maar zeven dagen zijn) en ik moest diep in mijn geheugen graven hoe de week er ook alweer uitzag. Met behulp van de datums op de foto’s en mijn to-dolijst is het gelukt om de puzzel op te lossen. Je leest hoe ik eindelijk weer de deur uit mocht na ziek te zijn geweest, hoe ik mijn rijbewijs probeerde te verlengen (met de nadruk op probeerde) en hoe ik een dag ik Santiago de Compostella doorbracht. Lees verder »