Weekdagboekje 54 ☾ museumbezoek en spontaan op stap

Mijn week bestond vooral uit teksten typen en ergens tegen het weekend was ik bang dat dit misschien wel mijn saaiste weekdagboekje ooit werd (en mijn leven is al niet heel spannend op een wekelijkse basis), maar toen ging ik gelukkig nog naar het taalcafé, bezocht ik een museum én ging ik spontaan op stap op zaterdagavond. Dus, toch niet mijn saaiste weekdagboekje ooit en hopelijk blijft dat nog lang die waarin ik een hele week met corona op de bank lag 😉

Zoals ik vorige week al schreef, heb ik een nieuwe freelance klus waarbij ik wekelijks drie teksten schrijf. Dat was ook de reden dat ik afgelopen week vooral veel aan het werk was: met een nieuwe opdracht duren de eerste paar teksten altijd iets langer. Die moeite bleek niet voor niets te zijn, want ik kreeg halverwege de week maar liefst van twee mensen een compliment over mijn tekst en hoorde dat het zelden gebeurt dat de tekst in één keer wordt goedgekeurd. Ik had een trots momentje, wat het ook meteen goed maakte dat ik op zaterdagochtend nog twee uren moest werken om de laatste tekst af te krijgen.

Goed, zoals ik al zei begon de week vooral met werken. Naast de nieuwe freelance klus schreef ik nog een aantal teksten over het voor mij saaie onderwerp hout. Zeker omdat het allemaal teksten waren die nogal op elkaar moesten lijken. Daarnaast bleef de regen maar uit de lucht vallen en verliet ik het appartement zo weinig mogelijk. Op vrijdagavond was het een verademing om toch even de deur uit te gaan richting het taalcafé. Het was de eerste keer na de vakantie en veel mensen hadden blijkbaar het goede voornemen om te komen, want het was druk. We deden een spelletje, ik oefende wat Spaans (maar sprak ook Engels) en was keurig voor middernacht thuis.

Zaterdag was een verrassend actieve dag. Ik begon met het afmaken van mijn laatste tekst en had zelfs nog tijd om te sporten voor het middageten. Mijn vriend en ik gingen ’s middags naar het museum om de twee tijdelijke tentoonstellingen te bekijken en wilden daarna een wandeling maken, maar dat wilde het weer niet. Na zo’n twintig meter in de ene richting begon het te druppen, dus keerden we om richting huis. Toen we vlakbij huis waren, was het weer droog en dus wandelden we de andere kant op. Wat denk je? Na vijf minuten begon het weer te regenen – en hard deze keer – en dus gaven we definitief op.

’s Avonds sprak ik met een vriendin af om iets te gaan drinken en opeens was het zes en een half uur later. Nou ja, natuurlijk niet helemaal opeens, maar de tijd vloog voorbij. In de bar waar we eindigden, vonden de twee mannen aan de tafel naast ons het zo interessant dat we Engels spraken dat ze ons op een drankje trakteerden. Een drankje dat ik eigenlijk helemaal niet meer wilde, maar toen stond het al voor mijn neus. Bij het afrekenen bleek zelfs dat de twee heren alles hadden betaald en dus stapten we nogal verbaasd de bar uit om half drie.

Je raadt misschien al hoe mijn zondag eruit zag: de bank en ik waren beste vriendjes en ik deed mijn best om hem zo weinig mogelijk alleen te laten 😉

Overzichtje

Vond je het leuk om dit dagboekje te lezen? Klik dan op het hartje hieronder ♥️. Een reactie achterlaten is natuurlijk ook lief.

Links met een * zijn affiliate links. Voor jou kost het product via deze link niets extra en ik krijg een kleine commissie.

Voeg toe aan je favorieten: Permalink.

4 reacties

  1. Ha wow, wel fijn dat jullie drankjes betaald werden zonder dat je er per se sociaal voor hoefde te doen met die mannen :p
    Hier regent het ook al daaaagen aan een stuk. Best wel deprimerend. En nu wordt het nog eens echt koud ook.

  2. Oh wow ik hang echt heel erg achter met je blog lezen, even een inhaalslag proberen te maken!
    Gaaf dat je complimenten kreeg over je werk, dat is altijd leuk! En al helemaal als het om een nieuwe klus gaat.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *