Een waanzinnig jaar samenvatten in één blogstukje? Onmogelijk, ik weet het. Toch ga ik proberen om je een beeld te geven van mijn afgelopen jaar waarin ik vrijwilligerswerk deed via het European Solidarity Corps (ESC) en in Oostenrijk woonde. Je leest over mijn eigen ervaringen, maar ik zal ook genoeg algemene informatie over ESC vrijwilligerswerk geven en wat je ervan kunt verwachten. Spoiler: voor mij was het de beste keuze die ik ooit maakte.

Naast dit artikel waarin ik mijn ervaring samenvat, heb ik ook maandelijkse dagboekjes bijgehouden over mijn ESC vrijwilligerswerk ervaring en heb ik de zomertrip gedocumenteerd die ik tijdens mijn vakantie maakte. Je vindt deze hier:

• Maandelijkse ESC vrijwilligerswerk dagboekjes
• Een zevendelige serie over mijn ESC zomertrip

Wat is het Europees Solidariteitskorps vrijwilligerswerk programma?

Laat ik beginnen door je te vertellen wat ik het afgelopen jaar heb gedaan. Ik bracht twaalf maanden van mijn leven door als vrijwilliger via het Europees Solidariteitskorps (ESC). Dit is een initiatief van de Europese Unie om jongeren de kans te geven om vrijwilligerswerk te doen binnen projecten die bijdragen aan gemeenschappen en mensen binnen Europa. Dit kun je zowel in je eigen land als in het buitenland doen. Er zijn allerlei soorten projecten binnen Europa: van werken om natuurrampen te voorkomen tot werken met gehandicapten. Iedereen in de leeftijdsgroep 18-30 kan meedoen.

Er vallen verschillende onderdelen onder het Europees Solidariteitskorps, waarvan ik voor individueel vrijwilligerswerk in het buitenland koos. Dit geeft jongeren de kans om mee te draaien in het dagelijkse leven van een organisatie en kan 2-12 maanden duren. De projecten omvatten thema’s zoals inclusie, milieu en cultuur. Ik deed twaalf maanden vrijwilligerswerk, waardoor ik de kans had om het land en het project écht te leren kennen.

Hoe kies je en word je toegelaten tot een project?

Een eerste stap is het maken van een account op de ESC-website, zodat je daadwerkelijk kunt solliciteren voor projecten. Er is een ESC projecten database, waarin je alle beschikbare projecten vindt. Je kunt filters installeren om alleen relevante projecten te zien te krijgen. Bijvoorbeeld alleen de vrijwilligerswerk projecten, alleen projecten in een specifieke regio of projecten binnen een bepaalde sector.

In totaal krijg je te maken met drie organisaties tijdens het traject: de uitzendende organisatie (in je eigen land om je te helpen voor vertrek), de ontvangende organisatie (het project waarin je werkt) en een coördinerende organisatie (in je ‘nieuwe’ land om alle vrijwilligers in de regio te ondersteunen).

Mijn eerste gedachte was om vrijwilligerswerk in Spanje te gaan doen, zodat ik Spaans kon leren spreken. Ik bekeek de verschillende projecten in de database en solliciteerde uiteindelijk op eentje in Spanje. Ik kwam erachter dat er verder geen leuke projecten voor mij in dit land waren en veranderde mijn tactiek. Ik zou een heel jaar in een ander land wonen en iedere week rond de dertig uur werken binnen mijn project. Het belangrijkste was dus het project zelf en om het daar naar mijn zin te hebben.

In totaal verstuurde ik zeven sollicitaties naar culturele en sociale organisaties in Europa en kreeg ik een ja van twee projecten. Ik had geluk: mijn favoriete project, de World Gymnaestrada in Dornbirn, was hier één van!

Mijn project: World Gymnaestrada 2019
Zoals ik al zei, mocht ik binnen mijn favoriete project werken: de World Gymnaestrada 2019 in Dornbirn, Oostenrijk. Ik werkte hier van begin september 2018 tot eind augustus 2019 – exact twaalf maanden dus. De World Gymnaestrada is een wereldwijd, niet-competitief turnevenement en wordt iedere vier jaar op een andere plek georganiseerd. Het festival duurt een week en trekt ongeveer 20.000 turners van over de hele wereld – in 2019 deden er 65 landen deden mee. De World Gymnaestrada focust op inclusie: iedereen, ongeacht leeftijd, geslacht, religie, cultuur, bekwaamheid en maatschappelijke status, kan meedoen.

Voordat ik in Oostenrijk aankwam, had ik eigenlijk geen idee waar ik aan begon. Ik snapte niet helemaal hoe het een heel jaar (of zelfs langer) kon duren om een evenement te organiseren. Ik werkte gedurende het jaar met zeven collega’s op het kantoor en dit werden er tegen het einde een paar meer. We hadden een organiserend comité van zo’n honderd mensen en 8.000 vrijwilligers om ons te helpen tijdens de week van het festival. Begin je de dimensies van het festival te snappen? Juist, ik ook, en ik begon te begrijpen waar ik onderdeel van uitmaakte.

Ik werkte 34 uur per week op een kantoor waar ik verschillende taken had. Ik was verantwoordelijk voor de kaartenverkoop van het evenement (van customer support tot het verdelen van de tickets; ik printte meer dan 30.000 tickets en sorteerde deze), ik was het hoofdaanspreekpunt voor ongeveer twintig deelnemende landen (het begeleiden in aanloop naar de World Gymnaestrada 2019), ik verzorgde documenten voor het aanvragen van visums met een collega, ik regelde alle transfers voor een internationale meeting, ik werkte in ons hoofdkantoor tijdens het evenement zelf en er waren nog honderden andere taken. Ik waste af, gaf de planten water, nam foto’s tijdens vergaderingen en evenementen, deed boodschappen voor het kantoor en hielp collega’s waar mogelijk. Zoals je kunt zien was iedere dag anders en was er altijd genoeg te doen.

Natuurlijk was de week waarin de World Gymnaestrada 2019 plaatsvond – van 7 tot 13 juli – het hoogtepunt van het jaar. De week was een gekkenhuis, net als de weken ervoor. Werkdagen van 6:00 tot 23:00 uur waren het nieuwe normaal en de druk was hoog. De enige reden dat ik het aankon was de adrenaline en het enthousiasme dat we voelden. De reacties waren overweldigend: we kregen talloze complimenten over de fantastische organisatie, hoe behulpzaam we waren en ik kreeg veel cadeautjes van de deelnemende landen die ik had begeleid. De week was niet alleen gevuld met hard werken, maar ook met genieten van het evenement zelf. Ik zag de Opening Ceremony, de Dornbirn Special, de Closing Cermony, vele nationale avonden en het beroemde FIG Gala. Ondanks het feit dat ik het grootste gedeelte op kantoor doorbracht, kon ik ook écht van de sfeer van het evenement genieten.

Ik koos het perfecte project voor mij: ik houd van turnen, ik houd van organiseren en ik had het geluk om met de mensen binnen mijn project.