Weekdagboekje 9 ☾ crematie van een papegaai, kaasdate en lentekriebels

Deze week maakte ik mijn eerste crematie van de papegaai Ravachol mee. Nu zal je denken, hoe kan een papegaai vaker dan eens gecremeerd worden? Dat is een uitstekende vraag en daar kom ik later op terug. In dit weekdagboekje neem ik jullie namelijk mee in een lokale traditie die alles te maken heeft met deze papegaai. Verder lees je over een bezoekje aan de kaasbar en de eerste lentekriebels van het jaar.

De week begon met wat administratieve taken en daarna ging ik aan de slag met mijn schrijfopdrachten voor de week. Ik schreef onder andere over vloertegels en over verschillende boetes die je kunt krijgen in het verkeer. Het was ook carnaval, iets wat ik als Noord-Nederlander eigenlijk niet vier, maar dat wilde ik toch even van dichtbij bekijken. Er renden vooral veel kinderen verkleed als dieren rond en dat was zo schattig om te zien. Het échte feest was waarschijnlijk al in het weekend geweest of ’s avonds, maar goed, daar kom ik de bank dan weer niet voor af.

In mijn Spaanse les van dinsdag bleek dat iedereen behalve ik zich verkleed had met mijn lerares als toppunt: ze had als ‘dikke vrouw op het strand’ gefeest, waarbij ze zo’n opblaasbaar sumoworstelaarspak droeg met daarover een gebloemd badpak. Helaas wilde ze geen foto’s laten zien. Als huiswerk moest ik een Spaanse tekst schrijven voor de volgende les, die iets saaier was en waarbij we vooral uit het boek werkten.

Op zaterdagavond was het tijd voor een bijzondere traditie die hier in Pontevedra ieder jaar plaatsvindt. De hoofdpersoon (of het hoofddier in dit geval): Ravachol de papegaai. Deze geliefde papegaai woonde jarenlang in de apotheek en overleed in 1913. Ieder jaar wordt er een grote papegaai gemaakt, zoals je hierboven ziet, en ieder jaar heeft hij een speciaal uiterlijk. Dit jaar hield hij een spuit vast en had hij een mondkapje voor.

Vervolgens is er een soort optocht waarbij de papegaai naar het plein wordt gebracht in een optocht met zijn nabestaanden (in zwart geklede mensen die de apothekersfamilie voorstellen). In de video lukte het me helaas niet om de rode duivel in een luier vast te leggen, dus je zult me op mijn woord moeten geloven dat die er hilarisch uitzag. Er was muziek, er werd een speech gegeven en daarna…

…werd de papegaai in brand gestoken. Ieder jaar wordt hij opnieuw gecremeerd terwijl het hele publiek huilgeluiden maakt en een deel van de mensen zelfs in zwart gekleed komt met veel make-up en sluiers voor. Of ze komen verkleed als non. Mijn favoriet was een groepje heren van middelbare leeftijd verkleed als nonnen die gitaar speelden en liedjes zongen op het terras. Hoewel ik het zelf inmiddels ijskoud had, gold dat waarschijnlijk niet voor de papegaai, want die stond in lichterlaaie. Nadat de brandweerman het vuur met de slang had gedoofd, was het spektakel afgelopen.

Ben ik officieel ingeburgerd na dit verhaal?

We hadden een tafeltje gereserveerd in La Quesera, misschien wel mijn favoriete plek in de stad. Je kunt er namelijk allerlei dingen met kaas krijgen. Net als de vorige keer bestelden we een kaasplank, maar wel met andere soorten kaas. De kaasdate (= een date met iemand waarbij je kaas eet, niet een date mét kaas, alhoewel me dat ook leuk lijkt) was om mijn verjaardag alvast te vieren. Ik was helemaal in mijn nopjes en zat goed vol na de overdosis kaas.

Op de terugweg kwamen we langs de ‘apotheek’ die tijdelijk op het plein stond waar Ravachol woonde. (Hij heeft zelfs een permanent standbeeld op dat plein!) We moesten lachen om het briefje op de gesloten deur: “Gesloten wegens overlijden, Ravachol, Rust in Vrede”. Er was aan alle details gedacht.

Op zondag had ik lentekriebels! Het was helemaal niet zo warm, maar in de zon was het heerlijk en ik kon tijdens mijn wandeling zelfs even mijn jas uittrekken. Ik krijg helemaal zin in de lente, zeker nu de dagen steeds langer worden en het niet standaard donker is wanneer ik klaar ben met werken. Naast een wandeling in de ochtend was zondag vooral een rustige dag met yoga, lezen in mijn boek en spelletjes spelen. 

Overzichtje

    • De week in één woord: raar (niet alleen vanwege de papegaaiencrematie, maar ook het contrast tussen aan de ene kant oorlog in Oekraïne en aan de andere kant verklede feestgangers)
    • Favoriete moment: of de date met kaas (en mijn vriend) of de lentezon op mijn gezicht die voor een blij gevoel zorgt
    • Stom moment: zo’n echte bleh-dag ergens midden in de week waarop niets echt mee zit en alles stom is
    • Het weer: ergens tussen de 3 en 16 graden met wat regen en wat zon
    • Ik las een stuk van Hippie – Paulo Coelho*
    • Ik keek een aantal afleveringen van Ozark (erg verslavend) en een aantal van Gilmore Girls (heerlijk)
    • Ik luisterde Falling In – Lifehouse (middelbare school vibes)

Vond je het leuk om dit dagboekje te lezen? Klik dan op het hartje hieronder ♥️. Een reactie achterlaten is natuurlijk ook lief.

Links met een * zijn affiliate links. Voor jou kost het product via deze link niets extra en ik krijg een kleine commissie.

Voeg toe aan je favorieten: Permalink.

12 reacties

  1. Ik had nog nooit van die traditie gehoord. Wel grappig hoe ieder land, stad of zelfs gemeente zijn eigen dingen heeft. Het lijkt me in elk geval heel cool! Ik ben ook blij dat de lente op komst is! De winter heeft lang genoeg geduurd. Fijne week Linda!

  2. Wow die papegaai! Wat een heftig verhaal haha, maar wel heel leuk zo’n traditie 😀 Wat een creativiteit ook!
    En die kaasdate lijkt me PERFECTIE. Heerlijk hoor.

  3. Ja, ik denk dat je na het meemaken van zo’n bijzondere traditie wel echt ingeburgerd bent! Echt een leuk verhaal.

  4. Haha, ik had nog nooit van die papegaai of die traditie gehoord, maar hoe tof dat iedereen er zo in opgaat. Aan alle details was gedacht, echt leuk! En ik heb nu ook wel heel erg zin gekregen in een kaasdate, klinkt heerlijk!

  5. Ik zag de papegaai op insta voorbij komen en had hier dus nog nooit van gehoord. Zoiets geks en tegelijk ook grappig haha. En ik snap je dubbel gevoel wel, ik had ook zo’n week!

  6. Haha wat grappig van die papegaai! Ik heb niet het idee dat we in Nederland zulke specifieke en levendige tradities hebben die maar voor één regio/stad gelden. En heeerlijk zo’n kaasplank 🙂

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *