Weekdagboekje 23 ☾ vakantieweek en het mooiste eiland waar ik ooit geweest ben

Mijn vakantie zit er (bijna) weer op en daarom heb ik deze week een ‘dik’ weekdagboekje met veel foto’s. Ik bezocht het mooiste eiland waar ik ooit geweest ben, ging een dag naar de stad Vigo en kwam voor de derde keer in drie maanden in het vissersdorp Combarro. Dat klinkt allemaal heel leuk (en dat was het ook), maar ik moet ook eerlijk zeggen dat ik slecht sliep deze week, tijd voor mezelf miste en blij ben dat er de komende tijd weinig gepland staat.

Meer tijd voor mezelf is niet alleen goed nieuws voor mij, maar ook voor jullie: er komen namelijk weer meer stukjes op mijn blog aan. De laatste tijd is dat er wat bij ingeschoten – bekijk dit weekdagboekje en die van de afgelopen vier weken maar eens en je snapt waarschijnlijk wel waarom. Ik heb een hele hoop foto’s en ideeën verzameld, dus er komt binnenkort weer meer content aan. Goed, nu écht door naar het weekdagboekje 😉

In mijn vorige weekdagboekje kondigde ik al aan dat het overzicht van deze week een extra dag heeft, namelijk de zondag waarop ik naar Vigo ging. Samen met mijn ouders nam ik halverwege de ochtend de trein zo’n vijfentwintig kilometer naar het zuiden. We begonnen met een wandeling naar Castelo do Castro, een fort gelegen op een heuvel. Van een afstandje ziet dat er ongeveer zo uit:

En eenmaal boven aangekomen ziet het uitzicht er zo uit:

Zo mooi! Na deze klim aten we in het centrum bij een restaurant met veel vegetarische opties, wandelden we wat in het centrum en eindigden we de dag met een lange wandeling richting een klein strandje dat minder mooi dan gehoopt was. Toen we ’s avonds weer thuis waren, was ik bekaf en had ik vooral zin in tijd voor mezelf en even alleen zijn, maar dat is lastig met nog drie andere mensen in huis.

Op maandag heb ik weinig interessante foto’s gemaakt en gebeurde er naast wat slenteren door de stad vrij weinig. Op dinsdag daarentegen stond er weer een uitje gepland: een bezoek aan het vissersdorp Combarro. Het was inmiddels de derde keer in drie maanden dat ik er kwam en dat is eigenlijk net één keer teveel. Gelukkig was het weer mooi, smaakte de koffie op het terras nog steeds goed en waren de straatjes ook deze keer schattig.

Eenmaal terug in Pontevedra haalden we nog een ijsje, wat naar mijn mening altijd een goed idee is. Ik had één bolletje met koekjessmaak en één bolletje kastanje, waarvan vooral het tweede bolletje me verraste. 

Woensdag voelde ik me een beetje zoals die hond die je hierboven ziet. Ik sliep slecht, was ontzettend moe en het grijze weer hielp niet echt mee. Het was een rustige dag thuis – beetje lezen in bed, YouTube kijken en proberen om wat tijd voor mezelf te creëren. Dat lukte best aardig en op donderdag was mijn batterij al iets meer opgeladen voor het volgende uitje: een dag naar de Cíes-eilanden 🌊.

De foto hierboven laat het waarschijnlijk al wel zien, maar het was waanzinnig mooi. Ik was echt onder de indruk van al het moois op de Cíes-eilanden en we wandelden behoorlijk wat kilometers om zoveel mogelijk te zien op één dag. Hieronder een sfeerimpressie van het eiland en onze avonturen!

Eenmaal thuis was ik – je raadt het al – erg moe. Wat ook niet heel gek was na het vroege opstaan, het warme weer en het vele lopen. Eenmaal in bed voelde mijn vriend zich steeds minder goed en we vermoedden dat hij corona had, dus besloot ik om naar de bank te verplaatsen (mijn ouders lagen namelijk te slapen in de logeerkamer). Het was vreselijk oncomfortabel, waardoor ik ieder half uur wakker werd en me om moest draaien en de buurhond ook nog twee keer zo luid blafte dat ik er wakker van schrok. Je raadt waarschijnlijk ook wel hoe ik me ’s ochtends voelde: nog steeds moe 🥱.

Het tweede kopje koffie van de vrijdag ging er dan ook goed in, net als de pizza die je hierboven ziet. Het weer was heerlijk en na de horecaboekjes nam ik mijn ouders mee naar een uitzichtpunt met prieeltje. Het was bijna te warm om naar boven te lopen, maar het uitzicht was het gelukkig waard.

Inmiddels is het zaterdagavond en zijn mijn ouders weer terug in Nederland. Het appartement is schoon, de koelkast staat weer vol en de was hangt te drogen. Ik heb een leuke vakantie gehad, maar ik ben ook heel blij dat het weer rustig in huis is en dat ik tijd voor mezelf heb (om bijvoorbeeld dit stukje in alle rust te tikken).

Hoewel de week nog één dag meer heeft en ik niet helemaal zeker kan zeggen hoe die gaat zijn, durf ik met 99% zekerheid te zeggen dat ik morgen helemaal niets doe. Lekker lezen, misschien een stukje wandelen en wat creatieve hobby’s oppakken. Mocht ik het mis hebben en er onverwachts iets spannends gebeuren, lees je er volgende week uiteraard alles over. 

Voor nu wens ik je een fijne laatste weekenddag en een fijn begin van de nieuwe week! 🌼

Overzichtje

• • De week in één woord: vakantie (maar ook: moe)
  • Favoriete moment: de hele dag op de Cíes-eilanden en met name het uitzicht van boven bij de vuurtoren
  • Stom moment: een nacht doorbrengen op onze oncomfortabele bank (om te liggen, niet om te zitten)
  • Het weer: ergens tussen de 12 en 29 graden met regen en zon
  • Ik las iets verder in My Year Abroad – Chang-Rae Lee*
  • Ik keek The Most Hated Woman in America (interessant) en de laatste aflevering van de miniseries Bad Vegan (bizar verhaal)
  • Ik luisterde naar Una Tarde de Junio – Aren, Cios

Vond je het leuk om dit dagboekje te lezen? Klik dan op het hartje hieronder ♥️. Een reactie achterlaten is natuurlijk ook lief.

Links met een * zijn affiliate links. Voor jou kost het product via deze link niets extra en ik krijg een kleine commissie.