Na drie drukke weken waarin ik vooral veel onderweg was, was afgelopen week de eerste week dat ik weer ‘gewoon’ thuis was en wilde ik niets liever dan weer terug in mijn routine komen. Of dat gelukt is? Niet echt, want ik was de hele week vooral moe. Ik ben in slaap gevallen halverwege iedere film die we probeerden te kijken, deed twee of drie keer een dutje na de lunch én in het weekend sliep ik twee nachten van tien uur. Ik zal het wel nodig gehad hebben, want nu ik dit typ is het maandag en voel ik me een stuk energieker. Ik hoop dat het hoge moeheidsgehalte je niet afschrikt, want ik wil je graag nog meer vertellen over de week.
Hoewel ik dus heel moe was, heb ik (helaas) niet alleen maar geslapen afgelopen week. Er moest ook gewerkt worden. Op maandag begon ik vol goede moed aan een aantal teksten over screenprotectors voor mobiele telefoons, maar de dagen daarna kwam ik maar met moeite vooruit met de teksten over verkeersboetes. Twee positievere werkmomenten: ik kwam in contact met een bedrijf naar aanleiding van een vacature en heb binnenkort een telefonisch gesprek daarover én ik begon weer voor een leuk bedrijf waar ik al eerder mee heb samengewerkt. Ik gaf maar gewoon toe aan het moe zijn en het uitrusten, zodat de nieuwe week hopelijk voorspoediger verloopt.
Op woensdag viel er wat te vieren en dus had mijn vriend als verrassing taart gehaald. Het was alleen voor ons tweeën, maar het was genoeg om nog ten minste vier andere mensen te voeden. We aten dus drie dagen op rij taart en toen was ik het zat. Verder had ik zoals gewoonlijk twee keer Spaanse les en kreeg ik een goed cijfer terug op een schrijfopdracht. (Moet ook bijna wel, hè, met mijn beroep.)
Ik had een heerlijk weekend zonder plannen in het vooruitzicht en daar was ik erg tevreden mee. Op vrijdagavond begon het weekend met een fijne wandeling door de stad terwijl het langzaam donker werd en op zaterdag en zondag deed ik vooral rustig aan. Ik probeerde mijn bullet journal setup voor april te redden (gelukt), maakte pizza’s en begon na een maand pauze weer met yoga. Verder genoot ik van de warme lentezon (en de gemene wind) tijdens middagwandelingen.
Op zondag wandel ik door het park met een podcast in mijn oren, helemaal verzonken in mijn eigen gedachten.
De jongen die mijn kant op loopt, blijft abrupt staan met een gigantische glimlach op zijn gezicht. Zo eentje waarvan je niet zeker weet of het goed bedoeld is of je het eng moet vinden.
Ik denk, misschien wil hij iets vragen en, ja, dat blijkt inderdaad zo te zijn.
Hij zegt: “Hola” en ik zeg “Hola” terug terwijl ik één oortje uitdoe. Zou hij de weg kwijt zijn?
“Te apetece tomar un café conmigo?”, vraagt hij zonder verdere introductie of uitleg, nog steeds met die gigantische glimlach op zijn gezicht. (Wil je een kopje koffie met me drinken?)
Ik voel me op slag ongemakkelijk en probeer hem duidelijk te maken dat nee, ik daar eigenlijk geen zin in heb, maar toch bedankt voor het aanbod.
Blijkbaar is dat geen goed antwoord, want hij wil tot twee keer toe weten hoe het toch kan dat ik geen zin in een kopje koffie heb.
Inmiddels ben ik nog veel ongemakkelijker en probeer ik weg te lopen terwijl ik “No, gracias” blijf herhalen. Hij probeert het nog een derde keer en dus loop ik glimlachend weg terwijl ik doe alsof ik het niet versta.
De situatie had een hoog ik-ga-nu-vrouwen-in-het-wild-mee-uit-vragen-en-ik-accepteer-geen-nee-gehalte. En ook een hoog mijn-datingcoach-zegt-dat-ik-altijd-moet-glimlachen-want-dat-vinden-vrouwen-leuk-gehalte.
Zo maak je nog eens wat mee op zondagmiddag.
Overzichtje
-
- De week in één woord: moe
- Favoriete moment: taart eten omdat er wat te vieren valt (op dag één, op dag drie is taart geen favoriet meer, haha)
- Stom moment: zo moe zijn dat ik zelfs tijdens een goede film niet wakker kan blijven en dus de helft mis
- Het weer: ergens tussen de 3 en 20 graden met zon, wat wolken en behoorlijk wat wind
- Ik las een stuk in Colorless Tsukuru Tazaki and His Years of Pilgramige – Haruki Murakami*
- Ik keek de eerste aflevering van De Mol (kan niet wachten om aflevering 2 en 3 te kijken die ook online staan) en viel verder vooral in slaap halverwege films
- Ik luisterde (heel vaak) naar La Sonrisa Intacta – SHINOVA
Vond je het leuk om dit dagboekje te lezen? Klik dan op het hartje hieronder ♥️. Een reactie achterlaten is natuurlijk ook lief.
Links met een * zijn affiliate links. Voor jou kost het product via deze link niets extra en ik krijg een kleine commissie.
wauw, da’s wel durven van die jongen om zo aan te dringen voor een kopje koffie! Weet ook niet hoe ik mij zou voelen haha, zeker als dat zo uit het niets komt. Je bent niet de enige die zo moe is, amai. Ik vind het echt gek, ik kan precies elk moment van de dag slapen (maar dat lukt me nooit), je bent dus zeker niet alleen! Enne taart: altijd goed 😉 Liefs!
Het zal wel een combinatie van de zomertijd en het veranderen van het weer zijn. Ik ben in ieder geval energieker deze week, dus hoera voor dat! Jij hopelijk ook 🙂
Ahhh wat irritant van die jongen! Je gevoel zegt dan van tevoren al aan dat het ‘foute’ boel is he? Ik herken dat wel.. gelukkig liet hij je toch nog met rust uiteindelijk.
Mooi die blauwe regen! En wat fijn dat er wellicht nieuwe perspectieven op werkgebied op de horizon liggen.
Hopelijk ben je snel minder moe! Ik val ook steeds in slaap tijdens De Mol, maar het duurt ook zo lang haha!
Dat is bij mij juist een van de weinige dingen die ik heb gekeken zonder in slaap te vallen, ha!
No worries als je over moe zijn praat, ik ken het dus ik ga echt niet oordelen daarover. Maar in mijn ervaring kan je er inderdaad het beste gewoon aan toegeven en luisteren naar je lichaam. Die jongen zou ik ook wel eng vinden, maar dat ligt meer aan de stad waarin ik ben opgegroeid dan iets anders denk ik. Ik ben blij voor je goeie dingen meemaakt op werkgebied. Je foto’s zien er zoals altijd weer zo mooi uit! Fijne week nog verder!
Dankje, jij ook een fijne week toegewenst!
Mooie foto’s 🙂
Bedankt!
Ik heb het juist deze week dat ik zo moe ben. Dus ik put hoop uit het feit dat ik dan volgende week weer helemaal top ben. Geen probleem. En ik denk dat je goed gereageerd hebt met die jongen. Ik heb iets dergelijks ook wel eens meegemaakt (wie niet), en gelukkig zijn we niet meer geconditioneerd om te doen wat een man zegt. Dus.
… heb ik hierdoor een blogpost idee gekregen? Hm, misschien. Misschien.
Ben benieuwd naar je idee!
Leuke foto’s! Vooral die met de poes haha!
Dankje!
Oh brr, ik zou me ook erg ongemakkelijk voelen met die jongen. Ik begrijp je moe zijn, ik heb het ook? Val ook altijd in slaap voor de tv. Gisteren ging ik naar bed na De Mol en ik had voor het eerst ’t gevoel dat ik niet té moe was en beter vroeger was gaan slapen. Kon zelfs een heel hoofdstuk in mijn boek lezen in plaats van 3 zinnen :p
Fijn gevoel om eindelijk weer eens niet moe te zijn – ik hoop dat je genoten hebt van je boek 🙂