Uitzichtpunt met prieeltje ❀ op date met mezelf

Soms vind ik het heerlijk om op een klein-avontuur-date met mezelf te gaan. Niet omdat ik mijn vriend niet mee wil hebben, maar omdat het soms gewoon fijn is om dingen alleen te doen. Lekker wandelen in de natuur zonder afleiding, goed om me heen kijken en wat fotootjes schieten met mijn camera. Het liefst met een nieuwe bestemming als doel, eentje waar ik nog niet eerder ben geweest. Nou, dat deed ik dus: afgelopen weekend ging ik op een grijze zaterdag op date met mezelf.

• 

• 

Tijdens eerdere wandelingen had ik al een paar keer een groen ‘huisje’ gezien en me afgevraagd of dat een uitzichtpunt was. Vanuit de verte leek het namelijk op een prieeltje en het leek er niet op dat er op wat voor manier een huis aan vast zat. Ik vroeg mijn vriend naar het prieeltje, maar die wist van niets, dus vroeg ik mijn grote vriend Google. Ik typte “uitzichtpunten Pontevedra” in en zoomde in op het gebied waar het prieeltje zou moeten staan. Ja hoor, daar was een uitzichtpunt! Ik kon zelfs een aantal foto’s zien en herkende het groene ‘huisje’ meteen. En dus had ik een bestemming voor mijn date met mezelf.

Google had me vooraf verteld dat het 32 minuten lopen was, dus dat viel ontzettend mee. Ik had de route in mijn geheugen geprent en ging aan de wandel. Ik kwam onder andere een onvriendelijke vrouw tegen die dingen verbrandde in haar tuin en niet terug wilde groeten en ik schrok me twee keer (bijna) dood door een blaffende hond. Op den duur moest ik door het kleine weggetje hierboven, waarvan ik me niet kon voorstellen dat er een auto doorheen paste en zeker niet wanneer ik daar ook nog liep. En dus ging mijn wandelsnelheid iets omhoog.

Bij aankomst werd ik niet teleurgesteld: ik wandelde een park in en zag het prieeltje al in de verte. Aan de picknicktafels zaten gezinnen en er speelden kinderen in de speeltuin. Een aantal oudere mensen speelde een potje jeu de boules en er was zelf een minigolfbaan (die er helaas wat verwaarloosd uitzag, maar wie weet gaat hij in de zomer wel open?). Het park scheen ook dé hotspot te zijn voor honden, want er renden nogal wat viervoeters rond.

• 

• 

Hoewel er veel mensen in het park waren, was het prieeltje verlaten. Zowel op de eerste als tweede verdieping kon ik ongestoord van het uitzicht genieten. De lucht kleurde oranje, hoewel het nog zeker anderhalf uur voor zonsondergang was. Niet verkeerd toch, dat uitzicht?

Na uitgebreid van het uitzicht te hebben genoten, besloot ik om weer terug naar beneden te wandelen, dit keer via een andere route. Ik gokte welke kant ik ongeveer op moest en kwam een aantal prachtige huizen tegen:

Het duurde niet lang voordat ik op exact dezelfde route belandde als op de heenweg, dus het plan andere-route-op-de-terugweg pakte niet helemaal goed uit. Wederom schrok ik me twee keer (bijna) dood door de blaffende honden, maar de onvriendelijke vrouw was inmiddels wel gestopt met spullen verbranden in haar tuin.

Ik sloot mijn romantische date met mezelf af in de supermarkt waar ik gootsteenontstopper kocht, want dat mag natuurlijk niet ontbreken op een romantische date 😂. Om nog wel een beetje in het date-thema te blijven kocht ik ook een chocoladetoetje voor mezelf (en eentje voor mijn vriend).

Vond je het leuk om over dit kleine avontuur te lezen? Klik dan op het hartje hieronder ♥️. Een reactie achterlaten is natuurlijk ook lief.