We ontvluchtten Innsbruck voor een dag na alle gevaren van de eerste avond. Ietwat vermoeid van de uren doorbracht op het toilet met een kotsende jongen, namen we de trein. Een vriendin raadde ons een schattig middeleeuws stadje genaamd Rattenberg aan. Geen idee wie die naam bedacht heeft, maar het gaf me valse hoop. Ik bedoel, je verwacht toch gewoon een berg met allemaal ratten erop? Ik moet toegeven dat er een heuvel – niet een berg – was, maar ik heb de hele dag geen enkele rat gezien. Toch teleurstellend.
Even zonder grappen: ik was aangenaam verrast in Rattenberg. Het was inderdaad een schattig middeleeuws stadje met smalle straten, gekleurde huizen, een kalme sfeer en er waren geen toeristen te bekennen (behalve wij dan). We stapten heel wat treden omhoog, waar we een oude kerk en de ruïnes van een middeleeuws kasteel vonden. De top van de heuvel was omgetoverd tot een toneel, waar iedere zomeravond een voorstelling te zien was. Het was een hete dag, dus het briesje boven op de heuvel was meer dan welkom. Net als het prachtige uitzicht.
Na een kalme en rustgevende dag in Rattenberg, voelden we ons dapper genoeg om terug te keren naar het gevaarlijke Innsbruck 😉
