Voordat we naar Linz vertrokken, brachten we twee dagen door in Gallneukirchen. Dit is een typisch Oostenrijks dorpje waar nooit iets gebeurt. Een vriendin was op reis en zei dat we in haar kamer konden slapen. We deden rustig aan, verstuurden wat sollicitatiebrieven en maakten lange wandelingen. Het was ons rustmoment tijdens een verder zeer actieve trip. Het hoogtepunt van Gallneukirchen was het tekenen van grappige eenden, die we vervolgens in de kamer van de vriendin verstopten. Mocht je het je afvragen: nee, we zijn totaal niet raar.
Mocht je bang zijn dat ik loog over Linz in de titel van dit stukje: na de twee dagen vertrokken we echt naar Linz. We bezochten een tentoonstelling genaamd Sinnesrausch, waar het gezichtspunt van de bezoeker – volgens de website – zowel letterlijk als figuurlijk in beweging wordt gezet. Er waren grote installaties in meerdere ruimtes, helemaal tot op het dak, waar je met verschillende zintuigen kunst kon waarnemen. Een comfortabele schommel mét uitzicht? Mijn kinderdroom kwam uit en dat is ook precies hoe ik me gedurende de hele tentoonstelling gedroeg. Je snapt wel, om meer te genieten.
We eindigden de dag in het kinderdroom-thema: we aten een groot ijsje en gingen in het park liggen. Alhoewel… als we het echt in thema hadden gehouden, waren we naar de speeltuin gegaan, maar dat leek ons net iets teveel van het goede.
