Vorige week deelde ik al hoe mijn liefde voor bloggen ontstond op mijn elfde. Ik vertelde over mijn eerste stapjes, mijn “geheime” blog en hoe ik mensen uiteindelijk over mijn blog vertelde. Ik eindigde met een cliffhanger, namelijk door te vertellen dat er over mijn blog werd geschreven op Girlscene en dat ik hierdoor een hele hoop extra bezoekers kreeg. Wat er daarna gebeurde? Er volgden twee jaren met blog fame (niet echt, maar zo voelde dat wel toen ik 18 was). Ik werd uitgenodigd voor persevenementen, kreeg producten opgestuurd en ontmoette een hoop andere bloggers. Ook lees je hoe ik mijn blog verwijderde, opnieuw begon en hoe we hier (lees: mijn huidige blog) beland zijn. Natuurlijk onder begeleiding van *cringe* foto’s uit de oude doos 😉
Blog fame: evenementen, perspakketjes en blogvrienden
Lekker pretentieus om het “fame” te noemen, want zo populair was mijn blog nou ook weer niet. Op mijn 17e had ik zo’n tweehonderd bezoekers per dag op mijn blog, wat ik nog steeds een indrukwekkend getal vind, maar wat in de bloggerswereld natuurlijk niet heel veel voorstelt. Toch was het blijkbaar voldoende om uitnodigingen voor persevenementen te krijgen en gratis producten te mogen ontvangen.
Ik woonde in Groningen en uiteraard waren vrijwel alle evenementen in Amsterdam, wat het voor mij moeilijk maakte om – zoals andere bloggers deden – alle persevenementen af te lopen. Zo werd ik bijvoorbeeld een keer uitgenodigd voor de opening van een tentoonstelling in FOAM op mijn 17e, maar mocht ik hier van mijn ouders niet in mijn eentje op een doordeweekse schoolavond voor naar Amsterdam. Vond ik toentertijd enorm onredelijk, maar ik kan me er nu beter in vinden.
Gelukkig waren er ook samenwerkingen waar ik wel van mocht profiteren. Zo kreeg ik soms perspakketjes opgestuurd, mocht ik gratis producten testen en kreeg ik soms zelfs gratis kleding. Ik schreef dan ook regelmatig over beautyproducten en mode, waarin ik mijn gekregen producten gebruikte of liet zien. Ik kreeg zelfs een keer betaald om een stukje over een sieradenmerk te schrijven. Daarnaast maakte ik van mijn contacten met merken gebruik om winacties te organiseren op mijn blog, waardoor ik lezers blij kon maken én meer volgers kreeg.
Een derde leuke bijkomstigheid van het bloggen was dat ik een hoop andere mensen ontmoette. Regelmatig waren er bloggersmeetings in het land, waar we met een groep bloggers samen iets leuks gingen doen. Natuurlijk ook allemaal foto’s maken en kletsen over blogdingen. Heerlijk vond ik dat, want deze vriendinnen snapten alle blogdingen helemaal omdat ze ook in het wereldje zaten. Ik vierde zelfs een keer oud en nieuw met drie andere bloggers die ik online had ontmoet.
Een persevent bij Søstrene Grene in Groningen:
Een cadeautje op een persevent van Puur PR in Amsterdam:
Een fotoagenda die ik gratis mocht testen en een perspakketje met veel make-up:
Mijn blog verwijderen
Na de middelbare school bleef ik in Groningen om Communicatie- en Informatiewetenschappen aan de Rijksuniversiteit Groningen te studeren. Mijn blog kwam in die tijd op een lager pitje te staan, omdat er een heleboel veranderingen in mijn leven waren. Ik ontmoette nieuwe mensen, maakte essays en tentamens, bracht tijd door met mijn vriendinnen van de middelbare school en werkte ook nog eens iedere week een flink aantal uren. In het begin ging het bloggen me nog vrij goed af en kwam er in ieder geval twee keer per week iets online, bijvoorbeeld dagboekjes en DIYs.
Hoe langer ik bezig was met mijn studie, hoe lastiger ik het vond om alle dingen in mijn leven met het bloggen te combineren. Daar kwam bij dat ik me niet meer thuis voelde in het blogwereldje. Hoewel ik kleding best leuk vond, was ik zeker geen fashionista. Ik schreef best veel over beauty – met name over producten die ik gratis kreeg – en dat ging me steeds meer tegenstaan. Ik was niet echt geïnteresseerd in make-up en ik hoefde al die gratis dingen helemaal niet. Ik vond minimalisme toen al een interessant onderwerp en dat paste totaal niet bij hoe mijn blog was. Toen nam ik een vrij dramatische beslissing: ik verwijderde mijn blog.
Dit was lange tijd het logo van mijn blog, gemaakt met waterverf en inkt:
DIY telefoonhoesje met nagellak (je moet toch wat met die gratis producten):
Ik deelde recepten, waaronder bijvoorbeeld dit bessensapje:
Meer DIY-projecten, zoals zelfgemaakte armbandjes:
De mooiste koekjes die ik ooit bakte en die perfect bij Let’s do the Penguin pasten:
Een stukje van mijn postproject en een zelfgemaakt T-shirt:
Een DIY om je dagboek te pimpen:
Blog by Linda
Toen ik mijn oude blog verwijderde had ik al ideeën voor mijn nieuwe blog: Blog by Linda. Juist, de blog waar je nu bent en die al sinds 2014 (denk ik) bestaat. Ik wilde een simpelere aanpak en ik wilde over andere onderwerpen schrijven. Voor mijn gevoel kon dat niet op mijn oude blog en dus begon ik onder een nieuwe blognaam. In het kader van minimalisme en simplisme: een blognaam die precies zegt wat het is, een blog geschreven door Linda.
Ik denk dat ik regelmatig stukjes op mijn blog plaatste tot ik in 2015 een semester in Engeland ging studeren. Er waren te veel leuke dingen en mijn prioriteiten veranderden. Stukjes schrijven voor mijn blog stond niet meer boven aan mijn lijstje en in plaats daarvan reisde ik ieder weekend naar andere steden, bracht ik tijd door met mijn huisgenoten en ging ik naar feestjes. Of ik daar spijt van heb? Zeker niet. Maar ik vind het wel jammer dat ik door het veranderen van blog en het tijdelijk stoppen een hoop lezers ben kwijtgeraakt.
Wat fashjun blogger content van mijn eerste blog:
Zoekende
Toen ik terugkwam uit Engeland wilde ik eigenlijk weer graag gaan bloggen en daar heb ik ook een hoop pogingen toe gedaan. Iedere keer schreef ik een aantal stukjes, lazen weinig mensen het en raakte ik of mijn inspiratie of mijn motivatie weer kwijt. Ik schreef een tijd lang in het Engels, wisselde naar Nederlands en kwam weer uit bij Engels. Bloggen bleef altijd een soort hobby, maar een routine vond ik er nooit meer in terug. Ik was altijd zoekende naar waar mijn blog over moest gaan, naar de juiste taal, naar de juiste inhoud. Want was het überhaupt wel interessant wat ik hier te melden had?
In 2018 ging ik vrijwilligerswerk doen in Oostenrijk en toen kreeg ik het echt heel druk. Niet alleen mijn project slokte een hoop tijd op, maar ook mijn sociale leven was bijzonder druk (maar wel heel leuk) in die periode. Mijn blog stopte toen helemaal en pas rond het einde van het jaar kwam mijn zin om te bloggen terug. Ik schreef over mijn rondreis door Oostenrijk, Slowakije en Hongarije en daarna deelde ik een hoop over vrijwilligerswerk doen en hoe ik dat had ervaren. Dit zijn artikelen die nu nog steeds online staan, maar die origineel wel in het Engels geschreven waren en die ik later vertaald heb.
Ik blogde ook graag over reizen (maar dat kan natuurlijk maar één of twee keer per jaar), hieronder Mallorca:
Ik ging met mijn ouders na Praag in de zomer voordat ik begon met mijn studie:
Mijn examenreis met vriendinnen was in Turkije:
Terug in de bloggerswereld
Tijdens de pandemie was er een laatste pauze op mijn blog en na lang zoeken besloot ik om weer in het Nederlands te gaan bloggen. Ik schreef mijn eerste Nederlandse stukje en voelde meteen dat ik me beter kon uiten. Daarnaast merkte ik ook dat ik veel meer aansluiting voelde bij de huidige bloggerswereld. Ik reageerde meer op blogs en merkte dat er ook mensen op mijn blog terechtkwamen en reacties achterlieten. Die connectie met andere bloggers is zo fijn en motiverend – het gevoel dat mensen lezen wat je schrijft. Ik nam mezelf voor om wekelijks op donderdag een stukje online te zetten en dat helpt enorm. Zo kan ik het schrijven niet steeds uitstellen, maar moet ik zorgen dat ik voor donderdag iets klaar heb staan.
Een foto van het mooie Groningen:
Een tijd lang schreef ik columns vanuit het perspectief van mijn cactus genaamd Bertus (RIP):
Een dagje Zwolle met mijn studenten-ov:
Willekeurige kiekjes uit 2014/2015:
Dat was het dan: met deel twee staat mijn blogverhaal nu volledig op (digitaal) papier. Ik heb mijn motivatie om weer wekelijks te bloggen helemaal teruggevonden – ik hoop dat het zo blijft 🤞
Vond je het leuk om dit stukje over bloggen te lezen? Klik dan op het hartje hieronder ♥️. Een reactie achterlaten is natuurlijk ook lief.
Ik vind het zo leuk om te lezen! Je bent al zo lang in de bloggerswereld, echt heel tof. Ook heel begrijpelijk dat je een periode had waarin je wat minder blogde vanwege wonen en studeren in het buitenland.
Ik ben echt al jaren actief op Instagram, maar met bloggen ben ik pas begonnen in februari (na heel wat mislukte blogpogingen over de jaren heen). Een blog hebben is echt heel lang al mijn droom, ik ben ook heel blij dat het nu wél gelukt (al hoor ik vaak ook dat bloggen iets is van het verleden en niet meer van nu, maar daar ben ik het echt niet mee eens). Al heb ik soms wel moeite met wat jij ook noemt, dat het voor jou voelde alsof niemand je blogs leest. Ik ben echt heel blij met de contacten met andere bloggers die ik heb en hou er ook van om andere blogs te lezen, maar mijn eigen blog krijgt nog helemaal niet veel (dagelijkse) bezoekers. Al denk ik dat dat gewoon tijd kost, en dat het vanzelf wel een keer gaat groeien 🙂
Ik vind ook echt niet dat blogs lezen iets van het verleden is. Zelf vind ik het ook heerlijk om de blogs van anderen te lezen, hoewel ik merk dat er nu veel minder blogs zijn in de persoonlijke stijl zijn die ik juist zo leuk vind. En het kost inderdaad tijd om bezoekers te krijgen op je blog en te groeien. Zelf ben ik ook pas sinds drie of vier maanden weer echt consistent aan het bloggen en ik zie wel vooruitgang, maar ik heb ook echt niet de bezoekersaantallen van vroeger. Geeft niks, zo lang er een leuke community is en ik er plezier uit haal 🙂
Altijd leuk die grachten, echt een sfeertje! Ik blijf het juist heerlijk vinden om te bloggen, ik neem juist steeds meer afstand van mijn youtube kanaal en bekijk amper meer video’s eigenlijk. Verder kost het alleen veel tijd en moeite om te groeien op mijn blog/instagram. Daar ben ik het meest actief op! Sinds ik ben bevallen moet ik wel echt tijd nemen om die laptop op te starten en te bloggen. Maar als ik eenmaal bezig ben, geniet ik er extra van 🙂
Ik vind allebei leuk, het hangt geheel van mijn bui af of ik liever blogs lees of YouTube kijk 🙂
Zo tof om te lezen weer 🙂 Vind het heel interessant eigenlijk. Je bent al zo lang bezig! Ik vind bloggen geweldig en vind het ook niet out ofzo. Ik vind het zelf wel jammer dat ik niet vroeger begonnen ben. Het zou me wel erg geholpen hebben denk ik om me beter over mezelf te voelen.
Ik vind het zelf ook bijzonder eigenlijk hoe je je zo fijn kunt voelen in een online omgeving.
Ik denk inderdaad dat bloggen kan helpen met het krijgen van meer zelf vertrouwen en ook om online vrienden te maken die je misschien in het echt niet zo snel tegenkomt 🙂
Fascinerend eigenlijk 🙂 Was fijn om te lezen!! Ik denk dat ge iemand zijt met héél veel interessante verhalen & ervaringen 🙂 Ik zie hier en daar ook wel al eens een persoonlijkheidje naar boven komen, en dat maakt het voor mij hier interessant 🙂
Want ’t is allemaal mooi en wel natuurlijk wat ge allemaal beleefd hebt, maar ik vind het nog interessanter dan hoe ge alles beleeft, en hoe ge de balans vindt om op de juiste momenten tijd voor uzelf te nemen!
En ja, die connectie inderdaad, da’s voor mij ook een reden om te blijven bloggen!
Merci om te delen, ik ben hier nog niet drek weg denk ik 🙂
Dank voor je lieve reactie! Wordt gewaardeerd 🙂
Leuk om weer over je hele blogverleden te lezen. Mooi eigenlijk toch, dat je iedere keer weer terug blijft komen! Geeft wel aan hoe leuk je het vindt. En dat snap ik ook helemaal. Ik blog natuurlijk lang niet zo lang als jij, maar ook na maanden van stilte blijft het bloggen me roepen.
Zeker, ik blijf bloggen altijd als een hobby zien, ook als ik al een hele poos geen stukje getikt heb.
Ah zo leuk om te lezen! Ik herken me wel in wat je schrijft: dat je een periode lang veel tijd spendeert aan vrienden/huisgenoten/feestjes en in-the-moment leven en echt even niet aan stukjes tikken. Theoretisch gezien past bloggen altijd in een leven, maar toch kwam/komt het er dan totaal niet van. Ik merkte ook dat ik het lastig vond om door te gaan met de blogstijl die ik ten tijde van de middelbare school had ontwikkeld toen ik eenmaal andere dingen ging doen in mijn dagelijks leven (aka studeren) en nieuwe mensen ontmoette die niet gewend waren aan mijn blog – hoewel de reacties vaak wel positief waren! Het duurt bij mij denk ik nog even voor bloggen weer in mijn ritme zit (en ik vind het inderdaad ook jammer dat ik in de tussentijd wel ‘veel’ volgers ben verloren) maar in de tussentijd vind ik het al wel heerlijk om blogs van anderen te lezen die het bloggen weer opgepakt hebben 🙂
Ergens ook wel logisch. Ik vind bloggen echt heerlijk en geniet er zeker van, maar ik denk dat in bepaalde fases in het leven andere dingen prioriteit hebben. Wanneer je veel dingen te doen hebt en veel leuke mensen om je heen die net zoveel vrije tijd hebben als jij, is bloggen zeker geen prioriteit en kun je beter mooie herinneringen maken. Ik denk dat na de studie iedereen weer in een drukker en vaster ritme komt en daardoor minder tijd vrij heeft om de hele tijd dingen samen te doen en dan is het juist weer makkelijker om te gaan bloggen 🙂
Ah echt een super leuk artikel, alweer! En wat ben je al lang actief in de ‘bloggerswereld’. Dat wist ik helemaal niet. Ik ben zelf namelijk pas (bijna) 2 jaar bezig (ik ben begonnen na mijn stage waar ik moest bloggen). Wel heel leuk om te lezen hoe je alles ervaren hebt en waar je tegenaan gelopen bent. Bloggen is een enorme tijdrovende hobby die je echt leuk moet vinden (anders houd je het niet vol). Ik heb er helemaal mijn ding in gevonden. Ik vind het leuk dat je jouw draai ook weer hebt gevonden, want ik lees je artikelen heel graag!
Dankjewel voor je lieve reactie! Wat leuk om te horen dat je de hobby tijdens je stage hebt gevonden en er daarna gewoon mee bent doorgegaan 🙂
Dit soort verhalen geven mij altijd een duwtje in de rug want dat leert mij dat ik niet de enige ben die af en toe struggelt met bloggen of wiens blog soms eens op een lager pitje staat. Ik heb dan wel niet zoveel zottigheden als jij gedaan of meegemaakt. Maar je blog trekt me zeker aan. Je hebt er een nieuwe volger bij!
Ik denk dat iedere blogger daar wel eens last van heeft en dat is oké! Net als iedere andere hobby, mag ook bloggen wel eens op een lager pitje staan. En als je het echt leuk vindt, kom je er altijd weer bij terug.
Wat een prachtig verhaal! Ik ken je blog eigenlijk nog niet, maar heb je ontdekt door je reactie op de mijne, waarvoor dank! Heel bijzonder om dit te lezen, bloggen is echt een traject he. Ik ga eens verder neuzen hier op dit stukje online van jou 🙂
Leuk om te horen en veel leesplezier!